Er was een tijd waarin het lot van Engeland en India sterk met elkaar verweven was. Eens de parel van het Britse rijk en nog steeds van de meest schitterende landen ter wereld, is India misschien al vele jaren geleden afgestaan aan de Britse controle, maar dat betekent niet dat het land niet nog steeds onze zintuigen fascineert en betovert- een feit dat des te duidelijker wordt door de nieuwe reeks werken van kunstenaar Lincoln Seligman.
Hoewel hij zijn artistieke carrière in 1980 begon na een aantal jaren als scheepsadvocaat te hebben gewerkt, is Lincoln er sindsdien in geslaagd om op spectaculaire wijze een stempel op de kunstscène te drukken, zijn beroemdste werk "Intervention" is nog steeds te zien boven het Londense Chelsea en Westminster Hospital en andere voorbeelden van zijn sculpturen hebben nog steeds een prominente plaats in de haven van Hong Kong en het schiereiland Kowloon.
Doorgaans een nogal abstracte route in zijn creaties, is de kunst van Seligman onlangs veranderd voor een nieuwe richting, zijn nieuwste werken die de kleuren en sfeer van India op een beslist meer realistische en betoverende manier weergeven.
Gebiologeerd door de geuren, kleuren, geluiden en avontuurlijke sfeer van het land, is Seligman opgegroeid met een sterke band met India, heeft het land vele malen bezocht en woonde naast Rudyard Kipling, de wereldberoemde auteur van The Jungle Book die fungeerde als peetvader van zijn moeder.
Om zich voor te bereiden op deze nieuwe stilistische benadering van zijn kunstwerken, moest Seligman natuurlijk nog een keer terug naar het land, deze keer ondernam hij een kleurrijke expeditie door het land die hem in staat stelde de bezienswaardigheden en geluiden opnieuw te bezoeken om nieuwe kunst te inspireren. Terwijl hij door de centrale staat Madhya Pradesh en de bezienswaardigheden van Varanasi reisde, was Seligman geboeid door de aanblik van een enkele schipper op de Ganges die uit de mist opdoemde, een beeld dat hij in gedachten hield toen hij veel van zijn nieuwe stukken schilderde.
Het is echter de oude architectuur van India die ook veel van zijn aandacht trok tijdens deze reis, en de hindoeïstische en jaïnistische architectuur van Khajuraho, Orchha en Gwalior hadden allemaal een diepgaande invloed op zijn verbeeldingskracht en inspireerden hem om aan de slag te gaan met een tempel en stepwell-stukken die verspreid zijn over de collectie, een thema dat hij hoopt voort te zetten in zijn volgende serie schilderijen.
Voor zijn tentoonstelling in The Osborne Studio Gallery heeft Seligman echter een aantal werken samengesteld die de meer menselijke kant van India en de kleuren en schoonheid van het moderne land weergeven. Van mannen met felgekleurde tulbanden die in luxe auto's over woestijnwegen racen tot de meer idyllische beelden van vissers die hun netten uitwerpen in het blauwe ondiepe water van de rivier, Seligman heeft een even magisch als aanlokkelijk visioen van India door de ogen van een Engelsman geschilderd.
Geschilderd op grote doeken met de kleinere schetsen die hij tijdens zijn reizen als basis maakte, zijn deze schilderijen allemaal gemaakt in zijn atelier in Londen en in de tuin van zijn 18e-eeuwse schuur in de Cotswolds. Hoewel deze locaties een wereld apart kunnen zijn van de kleurrijke straten en bezienswaardigheden van India, is er iets aan de hand dat bijna in het kunstwerk zelf is doorgesijpeld, waardoor het Engelse perspectief van het land wordt versterkt en de schilderijen een bijna vintage gevoel krijgen op plaatsen die onmogelijk niet te bewonderen.
Een onderwerp dat zeer sterk naar voren komt in de nieuwe werken van Seligman, zijn de iconische tulbanden van de mensen. Opgewonden door de talloze levendige tinten van de hoofddeksels die hij in Rajasthan ervoer, heeft Seligman gezegd dat dit zijn favoriete dingen over de cultuur zijn om te schilderen. "Ik kan er niet genoeg van schilderen", zegt Seligman, "ze lopen van de muur af."
Wat echter het meest indrukwekkend is aan deze hele collectie, is het prachtige portret dat het van het land zelf schildert. Hier worden we geconfronteerd met een natie van kleuren en levendige culturen, de plons van een jongen die op een fiets door de oceaanbranding fietst, net zo indrukwekkend en interessant als een man die in de schaduw zit naast een duttende luipaard.
Het is een stukje leven vastgelegd op canvas, levendig tot onze zintuigen gebracht met spatten van oranje en roze, felblauw en karmozijn, en uiteindelijk is het een vrij uniek en speciaal beeld van India, een verzameling kunstwerken die Seligman's nieuwe stijl en blijvende relevantie in de artistieke wereld. Zijn schilderijen vormen een perfect en attent cadeau voor haar.
Het is een blik gefilterd door de ogen van een bezoeker, maar zoals Seligman zelf zegt: “Ik kijk naar India als een Engelsman. Ik kan niet anders zijn dan ik ben” en dat zou hij ook niet moeten zijn. Hij heeft immers een magisch beeld van India vastgelegd dat het onmogelijk maakt om het zelf niet te willen bezoeken.